تبلیغات تبلیغات 
دو اخترشناس از دانشگاه هاوایی منظومه ای دوتایی یافته اند كه در آن هر ستاره در اطراف خود قرصی از غبار دارد كه نشان دهنده ی مراحل ابتدایی پیش از تكوین منظومه ی سیاره ای است. ریتامان، دانشجوی دكتری، و دكتر جاناتان ویلیامز برای انجام این رصدها از آرایه ی زیر میلی متری (SMA) در موناكی هاوایی استفاده كردند.
منظومه ی ستاره ای دوتایی از دو ستاره تشكیل شده كه از نظر گرانشی به هم مرتبط اند و به دور مركز جرم مشتركی می گردند. بیشتر ستاره ها در منظومه ی دوتایی شكل می گیرند و اگر هر دو ستاره برای پذیرش حیات آماده باشند احتمال یافتن سیاره های زمین مانند به دور آنها برای دانشمندان بیشتر می شود.
این منظومه ی ستاره ای، به نام 1536-253، نخستین نمونه است از دو ستاره ی قابل دیدن در كنار هم كه اطراف هر كدام را قرصی از غبار با جرمی كافی برای تولد منظومه ای شبیه منظومه ی ما فراگرفته است. این منظومه در فاصله ی 1300 سال نوری از ما و در سحابی مشهور جبار قرار گرفته است. سحابی جبار زایشگاه بیشتر ستاره های كهكشان ما، از جمله خورشید خودمان، است.
یكی از قرص ها در تصاویری از تلسكوپ فضایی هابل كشف شد اما قرص دیگر در فروغ ستاره گم شده بود و هابل فقط سایه ی آن را آشكار كرد. بنابراین میزان و جرم ماده ی موجود در آن ناشناخته بود تا زمانی كه این گروه دانشمندان رصدهای خود را انجام دادند. كیفیت جزییات در رصدهای آرایه ی زیرمیلی متری همانند هابل اما در نور فروسرخ است و به این ترتیب می توان درخشش غبار را نیز دید.
نسبت فاصله ی این دو ستاره از هم 400 برابر فاصله ی زمین تا خورشید است. یك بار گردش آنها به دور مركز جرم مشتركشان حدود 4500 سال طول می كشد. جرم هركدام از ستاره ها حدود یك سوم خورشید و هر دو خنك تر و قرمز تر از آن اند. اگر از روی سیاره ای فرضی، به دور یكی از آنها، نگاه كنیم ستاره ی دیگر نقطه ای به شدت نورانی در آسمان شب خواهد بود؛ حدود هزار بار درخشان تر از شباهنگ، پرنورترین ستاره ی آسمان شب زمین. از روی سیاره ی فرضی، سیارات اطراف ستاره ی دیگر را فقط می توان با تلسكوپ دید اما آنها در دسترس فضاپیماهایی با سطح فناوری هم سطح ما خواهند بود.
قرص بزرگ تر در این منظومه همچنین پرجرم ترین قرص غبار كشف شده در سحابی جبار تا به حال است. كشف این قرص ها به ما نشان می دهد كه شكل گیری منظومه های سیاره ای در كهكشان ما چقدر متداول است.
چپ: تصویر آرایه ی زیرمیلی متری كه در طول موج 880 میكرون گرفته شده است. جرم قرص چپ 70 برابر جرم مشتری و جرم قرص سمت راست 20 برابر مشتری است. راست: تصویر منظومه دوتایی در نور مرئی كه تلسكوپ فضایی هابل گرفته است. در این تصویر سایه ی قرص بزرگ تر دیده می شود. اما قرص كوچك تر در نور خیره كننده ی ستاره گم شده است.
منبع:نشریه نجوم،شماره187
POWERED BY Masoud.id.ir
